1 Gdy znów zaczęli Izraelici czynić to, co złe w oczach Pana, wydał ich Pan w ręce Filistynów na czterdzieści lat. 2 W Sorea, w pokoleniu Dana, żył pewien mąż imieniem Manoach. Żona jego była niepłodna i nie rodziła.To nie pierwszy raz, gdy Bóg okazuje swoją moc poprzez danie dziecka niepłodnej kobiecie. Podobnie było z narodzinami Izaaka, czy choćby (parę tysięcy lat później) Jana Chrzciciela.
3 Anioł Pana ukazał się owej kobiecie mówiąc jej: «Otoś teraz niepłodna i nie rodziłaś, ale poczniesz i porodzisz syna. 4 Lecz odtąd strzeż się: nie pij wina ani sycery i nie jedz nic nieczystego. 5 Oto poczniesz i porodzisz syna, a brzytwa nie dotknie jego głowy, gdyż chłopiec ten będzie Bożym nazirejczykiem od chwili urodzenia. On to zacznie wybawiać Izraela z rąk filistyńskich».O nazireacie mowa była w rozdziale Lb 6. Wiemy o nim tyle, że to pewien szczególny stan czystości, polegający właśnie na unikaniu alkoholu (czyli wina i sycery) oraz nie ścinaniu włosów. No, dochodzi do tego jeszcze unikanie trupów.
6 Poszła więc kobieta do swego męża i tak rzekła do niego: «Przyszedł do mnie mąż Boży, którego oblicze było jakby obliczem Anioła Bożego - pełne dostojeństwa. Nie pytałam go, skąd przybył, a on nie oznajmił mi swego imienia.Dość ciekawy jest ten opis anioła. Wygląda na to, że miał on ogółem postać człowieka, skoro mowa jest tylko o "jakby" twarzy anioła.
7 Rzekł do mnie: "Oto poczniesz i porodzisz syna, lecz odtąd nie pij wina ani sycery, ani nie jedz nic nieczystego, bo chłopiec ten będzie Bożym nazirejczykiem od chwili urodzenia aż do swojej śmierci"».
8 Wówczas modlił się Manoach do Pana mówiąc: «Proszę cię, Panie, niech mąż Boży, którego posłałeś, przyjdzie raz jeszcze do nas i niech nas nauczy, co mamy czynić z chłopcem, który się narodzi!»
9 A Bóg wysłuchał głosu Manoacha: Anioł Boży przyszedł jeszcze raz do tej kobiety, kiedy siedziała na polu. Męża jej Manoacha nie było przy niej. 10 Pobiegła więc kobieta skwapliwie do swego męża z wiadomością: «Oto ukazał mi się ten mąż, który owego dnia przybył do mnie». 11 Manoach wstał, poszedł za swoją żoną i przyszedł do owego męża, zwracając się do niego słowami: «Czy to ty jesteś owym mężem, który rozmawiał z moją żoną?» - Odpowiedział: «Ja». 12 Rzekł więc Manoach: «A gdy się spełni twoje słowo, jakie zasady i jakie obyczaje winien mieć chłopiec?» 13 Rzekł Anioł Pana do Manoacha: «Niech się twoja żona wystrzega tego wszystkiego, co jej powiedziałem. 14 Niech [syn] nie używa nic z tego, co pochodzi z winorośli, niech nie pije wina ani sycery, ani też niech nie spożywa nic nieczystego, lecz niech zachowuje to, co jej poleciłem».W zasadzie spodziewalibyśmy się czegoś więcej. I pewnie sam Manocach się czegoś więcej spodziewał - w końcu to, co powiedział mu anioł, pokrywa się z tym, co powiedział jego żonie za pierwszym razem, oraz tym, co zapisano w Lb 6. Nic tu nie ma ponad to.
15 Rzekł jeszcze Manoach do Anioła Pana: «Pozwól, że cię zatrzymamy i przygotujemy ci koźlątko». 16b Nie wiedział bowiem Manoach, że to był Anioł Pana. 16a Jednakże Anioł Pana rzekł do Manoacha: «Nawet gdybyś mnie zatrzymał, nie będę spożywał twojego chleba. Natomiast jeśli chcesz przygotować całopalenie, złóż je dla Pana».Hm, czyli inaczej niż było w przypadku Abrahama. Tam aniołowie (sam Bóg?) nie mieli nic przeciw ucztowaniu z nim.
17 Wówczas rzekł Manoach do Anioła Pana: «Jakie jest imię twoje, abyśmy, gdy spełni się słowo twoje, mogli cię uczcić». 18 Odpowiedział mu Anioł: «Dlaczego pytasz się o moje imię: ono jest tajemnicze».Hm, a to ciekawa tajemnica. Przypomniałem sobie, że przy walce Jakuba z aniołem anioł również nie chciał zdradzać imienia (Rdz 32,30). Czy to oznacza, że może podobnie jak przy tej walce, ów anioł jest wcieleniem samego Boga?
19 Następnie Manoach przyniósł koźlę oraz ofiarę pokarmową i na skale ofiarował je Panu, który działa tajemniczo. A Manoach i jego żona patrzyli.Z tym wersetem tłumacze mają problem. Konkretnie z fragmentem "który działa tajemniczo". Alternatywny jego sens, który pojawia się u Świadków Jehowy i w Biblii Gdańskiej, jest taki, że Bóg w tamtym momencie uczynił jakiś cud, coś tajemniczego.
Ale ja wtrącę tutaj swoje trzy grosze, bo mi się wydaje, iż najprawdopodobniej Manoach ofiarował swą ofiarę "Jahwe, oraz temu, który jest tajemniczy", tj. aniołowi. Na ten sens wskazuje mi fakt, iż w 17 wersie mamy, że Manoach chciał jakoś uczcić owego anioła - po to przecież pytał się go o imię. A skoro imienia nie dostał, to musiał go zidentyfikować w inny sposób.
20 Gdy płomień unosił się z ołtarza ku niebu, Anioł Pan wstąpił w płomień ołtarza, a Manoach i jego żona widząc to padli twarzą na ziemię."Anioł Pan" to ewidentny błąd IV wydania BT - w V wydaniu jest "Anioł Pański".
21 Odtąd nie ukazał się już więcej Anioł Pana Manoachowi i jego żonie. Wówczas poznał Manoach, że to był Anioł Pana. 22 Potem rzekł Manoach do żony: «Z całą pewnością pomrzemy, bowiem ujrzeliśmy Boga».Znowu wyraźnie widzimy, że było w mentalności ówczesnych ludzi przekonanie, że kontakt z samym Bogiem skutkuje śmiercią. Jednocześnie zaś widzimy, że wyrażenie "Anioł Pana" ("Anioł Jahwe") nie był rozumiany jako "anioł, który przybył z polecenia Jahwe", ale prędzej jako "anioł, który jest wcieleniem Jahwe". Manoach nie mówi wszak, że widział anioła, ale że widział samego Boga.
23 Żona mu odpowiedziała: «Gdyby Pan miał zamiar pozbawić nas życia, nie przyjąłby z rąk naszych całopalenia i ofiary pokarmowej ani też nie okazałby nam tego wszystkiego, ani też nie objawiłby nam teraz takich rzeczy».Mądra kobieta.
24 Porodziła więc owa kobieta syna i nazwała go imieniem Samson. Chłopiec rósł, a Pan mu błogosławił. 25 Duch Pana zaś począł na niego oddziaływać w Obozie Dana między Sorea a Esztaol.No proszę, mamy tak dokładną identyfikację tego miejsca. O czym to świadczy? Przede wszystkim o tym, że działanie Ducha Świętego było w tamtych czasach rozumiane jako coś konkretnego, co można łatwo zidentyfikować, nie ma zaś mowy o "ukrytym" działaniu Ducha.
I cóż, to tyle na dziś.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz