W analizie tego rozdziału wpadłem kilka razy w dość głupkowate rozkminy, ale mam nadzieję, że wam to nie przeszkadza.
1 Pan tak powiedział do Mojżesza: 2 «To powiedz Izraelitom: Jeżeli kto przez nieuwagę zgrzeszy przeciwko jednemu z przykazań Pana, zabraniających jakiejś czynności, to jest postąpi wbrew jednemu z przykazań: 3 jeżeli ten grzech popełni namaszczony kapłan, tak że jego wina spada na lud, to złoży Panu jako ofiarę przebłagalną za grzech, który popełnił, młodego cielca bez skazy.Ooo, no i tutaj mamy rzecz bardzo ciekawą - wina kapłana spada na lud. Z jakiej racji? - to nie jest powiedziane. Ale wygląda na to, że odpowiedzialność za jakiś grzech może zostać przenoszona na innych jak jakaś choroba. Pytanie tylko: czy ta sytuacja dotyczy tylko namaszczonych kapłanów, czy może innych przypadków również?
4 Przyprowadzi cielca przed wejście do Namiotu Spotkania, przed Pana, położy rękę na głowie cielca, i zabiją cielca przed Panem. 5 Potem namaszczony kapłan weźmie trochę z krwi cielca i wniesie do Namiotu Spotkania. 6 I umoczy kapłan palec we krwi i pokropi krwią siedem razy przed Panem, to jest przed zasłoną Miejsca Świętego. 7 Następnie pomaże kapłan krwią rogi ołtarza wonnego kadzenia, który stoi przed Panem w Namiocie Spotkania. Całą resztę krwi cielca wyleje na podstawę ołtarza ofiar całopalnych, który stoi przed wejściem do Namiotu Spotkania. 8 Potem oddzieli cały tłuszcz od cielca ofiary przebłagalnej, a mianowicie tłuszcz, który okrywa wnętrzności, i cały tłuszcz, który jest nad nimi, 9 także i obie nerki wraz z tłuszczem, który jest nad nimi, który sięga aż do lędźwi, a także płat tłuszczu, który jest na wątrobie - przy nerkach go oddzieli, 10 tak jak oddziela się tłuszcz cielca ofiary biesiadnej.Znowu ten niezwykle poetycki opis oddzielania tłuszczu z nerek i z wątroby. No ale przynajmniej nikt nie będzie miał wątpliwości, że tłuszcz z nerek i z wątroby też trzeba oddzielać. Może to prawo było tak pisane dlatego, aby mogli je zrozumieć również idioci? Hm, o tym nie pomyślałem przy analizie poprzedniego rozdziału.
Wtedy kapłan zamieni to wszystko w dym na ołtarzu ofiar całopalnych.11 Skórę zaś cielca ofiary biesiadnej, całe jego mięso, jego głowę, jego nogi, jego wnętrzności i zawartość jelit, 12 słowem całego cielca każe wynieść poza obóz, na miejsce czyste, gdzie wysypują popiół. Tam go spalą na drwach, na ogniu. Będzie spalony na miejscu, gdzie wysypują popiół.O, jest nawet mowa o zawartości jelit. I zastanawiam się dlaczego, bo przecież zawartość jelit to chyba też wnętrzności. No ale najwyraźniej prawo zostało napisane tak, aby żaden filozof nie musiał rozkminiać, czy zawartość jelit to też są wnętrzności zwierzęta, czy może nie. No bo tak pomyślawszy głębiej, to przecież naturalnie zawartość jelit nie jest we wnętrzu cielaka stale, a jedynie okresowo. Więc faktycznie byłby niezły temat do rozkmin.
13 Jeżeli zaś cała społeczność Izraela zawini przez nieuwagę i sprawa ta będzie ukryta przed oczami zgromadzenia, mianowicie to, że uczynili coś sprzecznego z przykazaniami Pana, i w ten sposób zawinili, 14 a potem grzech, który popełnili, wyjdzie na jaw, w takim razie zgromadzenie przyprowadzi przed Namiot Spotkania młodego cielca jako ofiarę przebłagalną.Powyższe sformułowanie jest dość nieprecyzyjne. Co to znaczy "cała społeczność zawini"? To znaczy każdy pojedynczy ze społeczności, większość ze społeczności, czy po prostu klika osób ze społeczności i nie wiadomo do końca, których?
No w sumie najbardziej by pasowała ta ostatnia wersja - jakieś tam osoby w społeczności grzeszą, nie wiadomo które, więc złóżmy ofiarę za całą społeczność i zaoszczędzimy na dociekaniu winnych. Całkiem praktyczna rzecz.
Zwróciło jeszcze moją uwagę stwierdzenie "przez nieuwagę". A więc nie chodzi o umyślne grzechy. I w zasadzie to by pasowało do kontekstu, bo powiedzmy, że jedna osoba zapomni na przykład, że nie wolno jeść tłuszczu, to potem inni mogą podpatrzeć i też zacząć jeść, tak iż "ogół społeczności" zaraża się owym uchybieniem.
15 Starsi społeczności włożą ręce na głowę cielca przed Panem, i ten cielec będzie zabity przed Panem. 16 Namaszczony kapłan wniesie do Namiotu Spotkania część krwi cielca.17 Potem kapłan umoczy palec we krwi i pokropi siedem razy przed Panem, to jest przed zasłoną. 18 Pomaże także krwią rogi ołtarza, który jest przed Panem w Namiocie Spotkania. Całą resztę krwi wyleje na podstawę ołtarza ofiar całopalnych, który stoi przed wejściem do Namiotu Spotkania. 19 A cały tłuszcz oddzieli od niego i zamieni w dym na ołtarzu. 20 Potem postąpi z tym cielcem tak samo, jak postąpił z poprzednio wspomnianym cielcem ofiary przebłagalnej. Tak postąpi z nim. W ten sposób kapłan dokona za nich przebłagania i będzie im [wina] odpuszczona. 21 Potem wyniosą tego cielca poza obóz i spalą, tak jak spalono pierwszego cielca. To jest ofiara przebłagalna za społeczność.
22 Jeżeli zgrzeszy naczelnik rodu i przez nieuwagę przestąpi jedno z przykazań Pana, Boga swego, i w ten sposób zawini, 23 i jeżeli zwrócę mu uwagę na jego grzech, który popełnił, to przyprowadzi w darze koziołka bez skazy.O, i to jest rzecz ciekawa: "jeśli zwrócę mu uwagę". Oznacza to, że Bóg może równie dobrze przymknąć oko na grzech takiego naczelnika rodu, jednak co ważne: znowu chodzi o grzech popełniony przez nieuwagę.
24 Potem włoży rękę na głowę koziołka, i zabiją go na miejscu, gdzie zabija się ofiary całopalne przed Panem. To jest ofiara przebłagalna. 25 A kapłan umoczy palec we krwi ofiary przebłagalnej i pomaże nią rogi ołtarza ofiar całopalnych. Całą resztę krwi wyleje na podstawę ołtarza ofiar całopalnych, 26 cały zaś tłuszcz zamieni w dym na ołtarzu, tak jak tłuszcz ofiary biesiadnej. W ten sposób kapłan dokona przebłagania za grzech naczelnika rodu, i będzie mu odpuszczony.
27 Jeżeli jakiś człowiek spośród ludu ziemi zgrzeszy przez nieuwagę, przestąpi jedno z przykazań Pana i w ten sposób zawini, 28 i jeżeli zwrócę mu uwagę na jego grzech, który popełnił, to przyprowadzi w darze za swój grzech kozę bez skazy.A tutaj mamy ofiarę zwykłego człowieka. Różni się ona od ofiary naczelnika rodu tylko tym, że naczelnik musi ofiarować koziołka - samca - zaś zwykły człowiek ma przyprowadzić kozę.
29 Następnie włoży rękę na głowę ofiary przebłagalnej i zabije ją na miejscu [przeznaczonym dla] ofiary całopalnej. 30 Kapłan umoczy palec we krwi i pomaże nią rogi ołtarza ofiar całopalnych. Całą resztę krwi wyleje na podstawę ołtarza. 31 Potem oddzieli cały tłuszcz, tak jak był oddzielony tłuszcz ofiary biesiadnej. Kapłan zamieni to w dym na ołtarzu jako miłą woń dla Pana. W ten sposób kapłan dokona przebłagania za niego i grzech będzie mu odpuszczony.
32 Jeżeli zaś kto chce złożyć w darze owcę jako ofiarę przebłagalną, to przyprowadzi owcę bez skazy, 33 włoży rękę na głowę ofiary przebłagalnej i zabije ją jako ofiarę przebłagalną na miejscu, gdzie się zabija ofiary całopalne.Ta ofiara z owcy jest zastanawiająca. Jest bowiem użyte sformułowanie "jeśli kto chce złożyć", a więc ofiara ta jest tak jakby dobrowolna. I zastanawiam się teraz, czy może ona służyć jako zastąpienie ofiary z kozy, czy tylko jako dodatek, taki dobrowolny prezencik dla Boga. W zasadzie z tekstu wynikałoby, że nie może kozy zastępować, bo napisane jest wyraźnie, że gdy ktoś nieumyślnie zawini, to przyprowadzi kozę. I nie jest napisane, że da się ją wymienić na owcę.
No ale nas to prawo na szczęście nie obowiązuje, więc chyba nie ma sensu rozkminiać.
34 Potem kapłan umoczy palec we krwi ofiary przebłagalnej i pomaże nią rogi ołtarza ofiar całopalnych. Całą resztę krwi wyleje na podstawę ołtarza. 35 Cały tłuszcz oddzieli, tak jak był oddzielony tłuszcz owcy, złożonej jako ofiara biesiadna. Kapłan zamieni to w dym na ołtarzu, ponad ofiarami spalanymi dla Pana. W ten sposób kapłan dokona przebłagania za jego grzech, który tamten popełnił, i będzie mu odpuszczony.Hm, no ale właśnie - tutaj napisane jest, że po ofierze z owcy grzech będzie odpuszczony. Czyli może jednak da się wymieniać ją na kozę.
Dobra, koniec tych rozkmin.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz