Wj 1 - eugenika faraona na Izraelitach

Zaczynamy kolejną księgę - Księgę Wyjścia. Rozpoczyna się ona od opisu stopniowo pogarszającej się sytuacji Izraelitów w Egipcie, związanej, jakby nie patrzeć, z ich nadmiernym w oczach Egipcjan rozmnażaniem się.

1 Oto imiona synów Izraela, którzy razem z Jakubem przybyli do Egiptu. Każdy zaś przyszedł ze swoją rodziną: 2 Ruben, Symeon, Lewi, Juda; 3 Issachar, Zabulon i Beniamin: 4 Dan, Neftali, Gad i Aser. 5 Było zaś wszystkich potomków Jakuba siedemdziesiąt osób, Józef zaś już był w Egipcie.

Dotąd znamy tę historię z poprzedniej księgi - to dobrze, że są one ze sobą zgodne.

6 Potem umarł Józef i wszyscy jego bracia, i całe to pokolenie. 7 A synowie Izraela rozradzali się, pomnażali, potężnieli i umacniali się coraz bardziej, tak że cały kraj się nimi napełnił.

8 Lecz rządy w Egipcie objął nowy król, który nie znał Józefa. 9 I rzekł do swego ludu: «Oto lud synów Izraela jest liczniejszy i potężniejszy od nas. 10 Roztropnie przeciw niemu wystąpmy, ażeby się przestał rozmnażać. W wypadku bowiem wojny mógłby się połączyć z naszymi wrogami w walce przeciw nam, aby wyjść z tego kraju».

Rozumowanie faraona wydaje się być rozsądne, tylko czy nie lepiej by było od razu wypędzić ich z kraju? Nie stanowiliby chyba wówczas takiego zagrożenia.

11 Ustanowiono nad nim przełożonych robót publicznych, aby go uciskali ciężkimi pracami. Budowano wówczas dla faraona miasta na składy: Pitom i Ramses. 12 Ale im bardziej go uciskano, tym bardziej się rozmnażał i rozrastał, co jeszcze potęgowało wstręt do Izraelitów. 13 Egipcjanie bezwzględnie zmuszali synów Izraela do ciężkich prac 14 i uprzykrzali im życie uciążliwą pracą przy glinie i cegle oraz różnymi pracami na polu. Do tych wszystkich prac przymuszano ich bezwzględnie.

No tak, ale wątpliwości nie ulega, że wszystkim Egipcjanom było bardzo na rękę mieć u siebie naród "od brudnej roboty".

15 Potem do położnych u kobiet hebrajskich, z których jedna nazywała się Szifra, a druga Pua, powiedział król egipski 16 te słowa: «Jeśli będziecie przy porodach kobiet hebrajskich, to patrzcie na płeć noworodka. Jeśli będzie chłopiec, to winnyście go zabić, a jeśli dziewczynka, to zostawcie ją przy życiu». 17 Lecz położne bały się Boga i nie wykonały rozkazu króla egipskiego, pozostawiając przy życiu [nowo narodzonych] chłopców.

 Zastanawiam się, czy te położne były Izraelitkami, czy Egipcjankami. Początkowo myślałem, że tymi drugimi, ale za Izraelitkami przemawiają dwa argumenty: po pierwsze, Egipcjanki czułyby raczej do Hebrajek wstręt, zaś po drugie, raczej nie bałyby się Boga.

18 I wezwał król egipski położne, mówiąc do nich: «Czemu tak czynicie i czemu pozostawiacie chłopców przy życiu?» 19 One odpowiedziały faraonowi: «Kobiety hebrajskie nie są podobne do Egipcjanek, one są zdrowe, toteż rodzą wcześniej, zanim zdoła do nich przybyć położna». 20 Bóg dobrze czynił położnym, a lud [izraelski] stawał się coraz liczniejszy i potężniejszy.21 Ponieważ położne bały się Boga, również i im zapewnił On potomstwo. 22 Faraon wydał wtedy całemu narodowi rozkaz: «Wszystkich nowo narodzonych chłopców Hebrajczyków należy wyrzucić do rzeki, a dziewczynki pozostawić przy życiu».

 Cóż, przynajmniej dziewczynkom darował życie...

A swoją drogą zastanawia mnie jedna rzecz: czy nie dałoby się jakoś zakamuflować u dziecka bycie chłopczykiem? Hm, to taka całkiem luźna myśl...

Może już prościej by było go jakoś ukrywać, czy też wymieniać się dziewczynką z sąsiadami - no, na pewno w tej sytuacji wiele się zdarzało kombinacji tego typu.

Tak czy inaczej, doczynienia mamy z pierwszą rzezią noworodków w Biblii. Można więc powiedzieć, że faraon jako pierwszy uprawia eugenikę. Tylko czy nie prościej by było zwyczajnie wszystkich Izraelitów wykastrować?