Lb 30 - gdy żona chce coś zrobić, a mąż jej nie pozwala

Dziś mowa jest o ślubach. Ale nie takich między mężem i żoną, ale między człowiekiem a Bogiem. Chociaż o mężach i żonach też akurat jest tutaj mowa, bo ciekawe rzeczy się dzieją, kiedy żona coś ślubuje, a mąż się na to nie zgadza. Sądzę też, że feministkom bardzo się ten rozdział nie podoba.

1 Mojżesz mówił do Izraelitów zgodnie z tym wszystkim, co mu Pan nakazał.
2 Mówił więc Mojżesz do wodzów pokoleń izraelskich te słowa: «Oto, co nakazuje Pan: 3 Jeśli mężczyzna złoży ślub Panu albo zobowiąże się do czego przysięgą, nie może łamać swego słowa, ale winien wypełnić dokładnie to, co wyrzekł swymi ustami.

 No tak, w końcu na tym polega ślub, aby go nie łamać.

4 Gdy kobieta złoży ślub Panu lub podejmie jakie zobowiązanie, to w wypadku gdy jest jeszcze młoda i mieszka w domu swego ojca, 5 a ojciec wie o jej ślubie czy zobowiązaniu, które uczyniła, i nie sprzeciwia się, wówczas ślub, jakikolwiek by był, i zobowiązanie będą ważne. 6 Jeżeli jednak ojciec sprzeciwi się, i to w dniu, w którym się dowiedział, wtedy stają się nieważne wszystkie śluby i zobowiązania, które uczyniła. Pan nie poczyta jej tego za winę, ojciec bowiem okazał swój sprzeciw.

Hm. Chyba żaden fragment nie pokazuje tak wyraźnie jak ten, że w czasach biblijnych kobieta była traktowana jako własność mężczyzny. Nie może bowiem nawet nic ślubować przeciw woli ojca.

Chociaż z drugiej strony - może być chyba tak, że sobie coś ślubuje, ojciec się nie zgadza, a ona wciąż to robi. Więc sensu stricte ślubować coś sobie może nawet przeciw ojcu (a czy będzie za to karana, to inna sprawa). Powiedziałbym, że prawo raczej pozostawia dla niej pewną furtkę - gdy kobieta staje przed dylematem, czy być posłuszną ślubowi, czy ojcu, to Bóg wskazuje na ojca, co zapobiega kłótniom rodzinnym.

Ale zwrócić uwagę chciałbym na jeszcze jedną rzecz - ślub mężczyzny ważny jest zawsze, niezależnie od jego wieku. Znaczy to, że władza ojca nad młodym synem nie jest aż tak duża, jak nad młodą córką.

Albo można to interpretować inaczej - że słowa mężczyzny idą do Boga bezpośrednio, zaś słowa kobiety - przez pośrednictwo mężczyzny. Ciekawie będzie o tym pisać chyba Paweł w którymś z listów, o takiej hierarchii Bóg - Chrystus - mężczyzna - kobieta.

7 Gdy jednak wyjdzie za mąż, a jest jeszcze związana ślubem czy nieopatrzną obietnicą swych warg, którą się związała, 8 wtedy ślub i zobowiązanie będą ważne, o ile mąż powiadomiony o tym nie okaże sprzeciwu w dniu, kiedy się dowiedział.

Zastanawiające jest to stwierdzenie o "nieopatrznej obietnicy". Znaczyłoby to, że nawet jeśli ktoś coś mówi bezmyślnie, to może być to dla niego wiążące przed Bogiem.

Pytanie tylko: jaka jest siła tego wiązania? I jak ma się to wszystko do nas, chrześcijan?

9 Jeżeli jednak mąż wtedy, gdy się dowie, okaże sprzeciw, wówczas unieważnia ślub ją wiążący i nieopatrzną obietnicę jej warg, którą się związała. Pan jednak nie poczyta jej tego za winę.

A więc mąż ma taką samą władzę nad kobietą jak wcześniej ojciec.

10 Ślub i wszelkie zobowiązania wdowy albo kobiety, która otrzymała list rozwodowy, pozostają ważne.

Tutaj chyba pierwszy raz w Biblii mowa jest o liście rozwodowym. To ciekawe, że w poprzednich księgach, gdy Bóg dawał prawo o małżeństwie, nie było nigdzie wspomniane o rozwodach.

11 Gdy jednak w domu swego męża złożyła ślub lub uczyniła jakie zobowiązanie, 12 a mąż, dowiedziawszy się o tym, milczał i nie okazał sprzeciwu, wtedy ślub jej i podjęte zobowiązania będą ważne.13 Jeżeli jednak mąż, dowiedziawszy się o tym, od razu unieważnił je, wtedy śluby i zobowiązania wyrażone słowami stają się nieważne. Jest jednak ona bez winy przed Panem, jej śluby bowiem mąż unieważnił. 14 Mąż może unieważnić lub potwierdzić wszelkie śluby i przysięgi żony. 15 Jeśli jednak mąż milczy aż do następnego dnia, tym samym wyraża zgodę na śluby i zobowiązania, jakie uczyniła. Wyraził swą zgodę, ponieważ milczał w dniu, w którym się dowiedział.

A więc milczenie nie zawsze się opłaca. Tak sobie myślę teraz, że dla kobiety najbardziej by się opłacało informować męża o takich ślubach pod sam koniec dnia, żeby miał mało czasu na sprzeciw.

16 Gdyby unieważnił je po upływie dłuższego czasu od dowiedzenia się, wówczas na niego spadnie cały ciężar winy».

 Oo, a to jest rzecz ciekawa. Ciężar winy, znaczy się, tej winy, która jest wynikiem złamania ślubu przez żonę. Oznacza to, że przy odwleczonym sprzeciwie męża żona również może nie wykonać ślubu i pozostać niewinną.

17 Oto są prawa, które podał Pan Mojżeszowi, [dotyczące spraw] pomiędzy mężem a żoną, pomiędzy ojcem a jego córką, która jeszcze jako młoda dziewczyna przebywa w domu swego ojca.

No i na tym rozdział się dzisiejszy kończy.