1 Pilnuj przestrzegania miesiąca Abib i święcenia Paschy ku czci Pana, Boga swego, gdyż w miesiącu Abib, nocą, Pan, Bóg twój, wyprowadził cię z Egiptu.O Passze i miesiącu Abib była już mowa wiele razy: Wj 13,4, Wj 23,15, Wj 34,18. Nad samym miesiącem jednak nie pochylałem się zanadto i dopiero teraz znalazłem sobie ten artykuł. Parę ciekawych rzeczy on o tym miesiącu wyjaśnia.
2 Złożysz ofiarę paschalną ku czci Pana, Boga swego, z owiec i cielców w miejscu, które sobie obierze Pan na mieszkanie dla imienia swego. 3 Nie będziesz jadł wraz z nią chleba kwaszonego. Przez siedem dni będziesz jadł z tymi ofiarami przaśniki - chleb upokorzenia, gdyż w pośpiechu wyszedłeś z ziemi egipskiej - abyś pamiętał o dniu wyjścia z ziemi egipskiej po wszystkie dni swego życia.Zdaje się, że przaśniki to chleb pieczony bardzo szybko i stąd to sformułowanie "gdyż w pośpiechu wyszedłeś z ziemi egipskiej".
4 Nie zobaczy się u ciebie kwasu, w całej twej posiadłości, przez siedem dni. Z mięsa, które złożysz na ofiarę wieczorem dnia poprzedniego, niczego przez noc nie zostawisz do rana. 5 Nie będziesz mógł składać ofiary paschalnej, w żadnej miejscowości, którą ci daje Pan, Bóg twój, 6 lecz w miejscu, które sobie obierze Pan, Bóg twój, na mieszkanie dla swego imienia - tam złożysz ofiarę paschalną wieczorem o zachodzie słońca, w godzinie wyjścia swego z Egiptu. 7 Upieczesz i spożyjesz ją na miejscu, które sobie obierze Pan, Bóg twój, a rano zawrócisz i pójdziesz do swoich namiotów.Chyba w sensie do tych namiotów, z którymi wyszło się w podróż ze swojego domu do świątyni Boga, aby w nich nocować w drodze.
8 Sześć dni będziesz jadł przaśniki, a w siódmym dniu jest uroczyste zgromadzenie ku czci Pana, Boga twego: żadnej pracy nie będziesz wykonywał.Hm, a więc wygląda na to, że dzień rozpoczęcia żniw był wówczas bardzo dokładnie określony, tak że na jego podstawie wyznaczano święto.
9 Odliczysz sobie siedem tygodni. Gdy zacznie sierp żąć zboże, rozpoczniesz liczyć te siedem tygodni.
10 I będziesz obchodził Święto Tygodni ku czci Pana, Boga twego, z ofiarą według wspaniałomyślności twej ręki, złożoną stosownie do tego, jak ci pobłogosławi Pan, Bóg twój. 11 Będziesz się cieszył w obliczu Pana, Boga twego, w miejscu, które sobie obierze Pan, Bóg twój, na mieszkanie dla imienia swojego, ty, syn twój i córka, sługa twój i niewolnica, a także lewita, który jest w twoich murach, obcy, sierota i wdowa, którzy żyją u ciebie. 12 Przypomnisz sobie, żeś był niewolnikiem w Egipcie, dlatego będziesz przestrzegał tych praw.To ostatnie zdanie można rozumieć dwuznacznie. Raz, że jako przypomnienie bycia niewolnikami w Egipcie obchodzi się Paschę. Zaś dwa, że ponieważ Izraelici byli niewolnikami, nie powinni zapominać o wdowach, sierotach i lewitach.
13 Będziesz obchodził Święto Namiotów przez siedem dni po zebraniu plonów z twego klepiska i tłoczni. 14 W to święto będziesz się radował ty, syn twój i córka, sługa twój i niewolnica, a także lewita, obcy, sierota i wdowa, którzy żyją w twoich murach. 15 Przez siedem dni będziesz świętować ku czci Pana, Boga swego, w miejscu, które sobie obierze Pan, za to, że ci błogosławi Pan, Bóg twój, we wszystkich twoich zbiorach, w każdej pracy twych rąk, i abyś był pełen radości.No właśnie, pełen radości - wyraźnie widać, że celem każdego święta jest wspólna radość razem z Bogiem. Pytanie brzmi: czy można to samo powiedzieć o współcześnie obchodzonych świętach?
16 Trzy razy do roku ukaże się każdy mężczyzna przed Panem, Bogiem twoim, w miejscu, które sobie obierze: na Święto Przaśników, na Święto Tygodni i na Święto Namiotów. Nie ukaże się przed obliczem Pana z próżnymi rękami. 17 A dar każdego będzie zależny od błogosławieństwa Pana, Boga twego, jakim cię obdarzy.Tutaj się kończy fragment o świętach. Dalej są już inne rzeczy:
18 Ustanowisz sobie rządców i urzędników we wszystkich miastach, które ci daje Pan, Bóg twój, dla wszystkich pokoleń. Oni sądzić będą lud sądem sprawiedliwym. 19 Nie będziesz naginał prawa, nie będziesz stronniczy i podarku nie przyjmiesz, gdyż podarek zaślepia oczy mędrców i w złą stronę kieruje słowa sprawiedliwych.To ostatnie sformułowanie jest ciekawe. Wyraźnie mowa jest o korupcji, jednak nie ma tutaj nawet mowy o tym, czy ktoś przyjmuje podarek z zamysłem stronniczości w zamian za niego. Z fragmentu tego można raczej wnosić, że nawet gdy sędzia ma cały czas zamiar zachowania sprawiedliwości, to jednak już sam fakt przyjęcia podarku będzie go zaślepiał niejako wbrew jego woli.
Wniosek ten jest w pełni spójny z tym, co mówi współczesna psychologia i zasady marketingu - w ludziach siedzi zakodowana reguła wzajemności. Pisał o tym Robert B. Cialdini w książce "Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka", tak że zainteresowanych odsyłam właśnie tam.
20 Dąż wyłącznie do sprawiedliwości, byś żył i posiadł ziemię, którą ci daje Pan, Bóg twój.To zdanie jest częścią poprzedniego akapitu, tak że osadzone jest w kontekście bycia sędzią. Jednak gdy wyrwie się je z kontekstu, można je rozpatrywać szerzej - że człowiek w całym swoim życiu ma dążyć WYŁĄCZNIE do sprawiedliwości. Ja bym to zdanie rozumiał tak, że dążyć do sprawiedliwości tzn. dążyć tylko do takich rzeczy, które są sprawiedliwe, a są sprawiedliwe, tzn. nie wyrządzają niesprawiedliwości, nie wyrządzają krzywdy.
Ech, może trochę zbytnio teoretyzuję...
21 Nie ustawisz aszery z żadnego drzewa koło ołtarza Pana, Boga swego, jaki sobie zbudujesz. 22 Nie postawisz steli, której nienawidzi Pan, Bóg twój.Ten fragment bardziej pasuje mi już do następnego rozdziału, gdzie znajduje się więcej przepisów odnośnie bałwochwalstwa. Nie wiem, kto tą Biblię na rozdziały dzielił...
W każdym razie można się nad tym fragmentem zastanowić. Bo mi stawianie aszer koło ołtarza Boga kojarzy się trochę z bocznymi "ołtarzami" świętych w KRK. Choć w sumie nie jest to nic oryginalnego, co teraz napisałem, bo sprawa kultu obrazów jest dość popularna.
Więcej na temat obrazów pisałem przy okazji Dziesięciu Przykazań, w rozdziale Wj 20. Natomiast mocniejsze fragmenty mówiące o obrazach znajdują się jeszcze w Pwt 4. Teraz zaś to jest już koniec dzisiejszego rozdziału.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz