Dziś jest trochę o jedzeniu świętych ofiar - kto je jeść może, a kto nie. Ponadto mowa jest różnych rodzajach skaza u baranów ofiarnych i o paru drobniejszych rzeczach.
1 Po czym Pan powiedział do Mojżesza: 2 «Mów do Aarona i jego synów, aby się powstrzymywali od niektórych świętych darów Izraelitów, które oni mi poświęcają, nie bezcześcili mojego świętego imienia. Ja jestem Pan! 3 Powiedz im, aby wiedziały o tym przyszłe pokolenia: jeżeli kto z potomków waszych, będąc w stanie nieczystości rytualnej, zbliży się do rzeczy świętych, które Izraelici poświęcają Panu, to człowiek ten będzie odrzucony ode Mnie. Ja jestem Pan!
4 Żaden potomek Aarona, który by był trędowaty lub cierpiący na wyciek, nie będzie mógł jeść rzeczy świętych, dopóki się nie podda oczyszczeniu. Tak samo będzie z tym, który się dotknął kogoś nieczystego z powodu umarłego albo tego, z którego wypłynęło nasienie; 5 również z tym, kto się dotknął jakiegoś płazu, czyniącego go nieczystym, albo się dotknął człowieka, który uczynił go nieczystym wskutek swojej nieczystości. 6 Ktokolwiek więc dotknie się takich rzeczy, będzie nieczysty aż do wieczora, nie będzie jadł rzeczy świętych, ale przedtem wykąpie ciało w wodzie. 7 Po zachodzie słońca będzie oczyszczony. Potem będzie jeść rzeczy święte, bo one są jego pokarmem. 8 Nie będzie jadł padliny ani mięsa zwierząt rozszarpanych, bo przez to stałby się nieczysty. Ja jestem Pan! 9 Będą strzec mojego zarządzenia, nie będą narażać się na grzech z tego powodu - za to spotkałaby ich śmierć, ponieważ dopuściliby się zbezczeszczenia. Ja jestem Pan, który ich uświęcam!
10 Żaden niepowołany nie będzie jadł rzeczy świętych, ani mieszkający u kapłana, ani najemnik nie będą jedli rzeczy świętych. 11 Jeżeli jednak kapłan kupił niewolnika za pieniądze, ten może jeść rzeczy święte, również i ci, którzy urodzili się w jego domu, będą jedli jego pokarm.
A więc niewolnik w tym miejscu jest niemal równy członkowi rodziny - ma większe prawa niż najemnik. Co by pokazywało, że niewolnictwo u Żydów nie było chyba aż takie złe.
12 Córka kapłana, która wyszła za mąż za obcego, nie będzie jadła ze świętych rzeczy ofiarowanych. 13 Jednakże córka kapłana, która owdowiała albo została porzucona, a nie ma dzieci, i wróciła do domu ojca, będzie mogła jeść z pokarmu należnego jej ojcu, tak jak za młodych lat.
Hm, ciekawa rzecz. Czyli w momencie bycia żoną obcego jego "niegodność" obejmuje również ją, zaś po powrocie do ojca może być na nowo objęta jego "godnością". Tylko jest jeszcze jeden warunek: nie może mieć dzieci. Ciekawe dlaczego...
Ale żaden niepowołany nie będzie go jadł! 14 Jeżeli kto zje rzecz świętą przez nieuwagę, wynagrodzi za nią kapłanowi, dodając jeszcze piątą część wartości. 15 Oni nie będą bezcześcić rzeczy świętych, które Izraelici ofiarują dla Pana.16 Naraziliby ich na ciężką winę przez jedzenie ich rzeczy świętych. Ja jestem Pan, który ich uświęcam!»
17 Następnie Pan powiedział do Mojżesza: 18 «Mów do Aarona i jego synów i do wszystkich Izraelitów i powiedz im: Jeżeli kto spośród Izraelitów albo spośród przybyszów w Izraelu przynosi swój dar, czy to będzie ofiara ślubowana czy dobrowolna, z rodzaju tych ofiar, które się przynosi Panu jako ofiary całopalne,19 to aby były przyjęte, muszą to być zwierzęta bez skazy, samce - cielce, barany lub kozły. 20 Żadnego zwierzęcia ze skazą nie będziecie składać w ofierze, bo to nie byłoby od was przyjęte.
To podobnie jak z tymi kapłanami - też mieli być bez skazy.
21 Jeżeli kto chce złożyć Panu ofiarę biesiadną, aby wypełnić ślub albo jako dar dobrowolny, niezależnie od tego, czy to będzie duże, czy małe bydlę, będzie ono bez skazy, aby było przyjęte. Nie będzie w nim żadnej skazy! 22 Nie będziecie składać w ofierze Panu zwierząt ślepych, ułomnych, okaleczonych, spuchniętych, parszywych, owrzodzonych. Nie będziecie takich zwierząt składać na ołtarzu na ofiarę spalaną dla Pana. 23 Cielca albo barana niekształtnego lub niewyrośniętego możesz złożyć jako ofiarę dobrowolną, ale jako ofiara ślubowana nie będzie on przyjęty.
Hm, a więc jest jeden wyjątek - może być niekształtny lub niewyrośnięty.
24 Zwierzęcia, które ma jądra zgniecione, starte, wyrwane albo wycięte, nie będziecie składać w ofierze Panu i nie będziecie takich rzeczy robić w waszym kraju.
Czekałem, aż będzie coś o jądrach - no i proszę, jest! A jeśli chodzi o "takie rzeczy" - to chodzi chyba właśnie o kastrowanie baranów, że mają tego nie robić.
25 Także nie będziecie przyjmowali takich zwierząt od cudzoziemca i nie będziecie ich ofiarowali jako pokarm dla Boga waszego, bo ten brak jest w nich skazą i dlatego nie będą przyjęte na waszą korzyść».
26 Potem Pan powiedział do Mojżesza: 27 «Jeżeli urodzi ci się cielę, jagnię lub koźlę, to będzie ono przez siedem dni przy matce. Zaczynając od ósmego dnia i dalej, będzie ono przyjęte jako dar spalany dla Pana.
Czyli innymi słowy, taki maluch musi mieć przynajmniej osiem dni, aby mógł być ofiarowany.
28 Nie będziecie tego samego dnia zabijać krowy albo owcy razem z jej małym. 29 Kiedy będziecie składać dla Pana ofiarę dziękczynną, składajcie ją tak, aby była przyjęta. 30 Tego samego dnia będzie spożyta. Nie będziecie z niej nic zostawiać aż do rana. Ja jestem Pan!
31 Będziecie strzec moich przykazań i wykonywać je! Ja jestem Pan! 32 Nie będziecie bezcześcić mojego świętego imienia. Okazuję moją świętość pośród Izraelitów. Ja jestem Pan, który was uświęca, 33 który wyprowadził was z ziemi egipskiej, abym był waszym Bogiem. Ja jestem Pan!»
Dość często powtarza się to sformułowanie "ja jestem Pan". Tymczasem w oryginale wszędzie w tych miejscach była mowa "ja jestem Jahwe". No ale tłumaczenie jest przynajmniej konsekwentne, więc łatwo się domyślić, gdzie owo imię Jahwe występowało.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz