Wj 31 - wykonawcy przybytku, szabat i tablice

Dziś mowa jest o wykonawstwie wszystkich tych poleceń, które Bóg dał Mojżeszowi. W końcu te cheruby, złote świeczniki i całą resztę ktoś musi wykonać. I Bóg właśnie tego kogoś powołuje. Następnie mowa jest raz jeszcze o szabacie i Mojżesz dostaje do ręki słynne kamienne tablice.

1 I rzekł Pan do Mojżesza: 2 «Oto wybrałem Besaleela, syna Uriego, syna Chura z pokolenia Judy. 3 I napełniłem go duchem Bożym, mądrością i rozumem, i umiejętnością wykonywania wszelkiego rodzaju prac, 4 pomysłowością w pracach w złocie, w srebrze, w brązie 5 i w rzeźbieniu kamieni do oprawy, i w rzeźbieniu drzewa oraz wykonaniu różnych dzieł.
6 A dodam mu Oholiaba, syna Achisamaka z pokolenia Dana. Napełniłem umysł wszystkich rękodzielników mądrością, aby mogli wykonać to, co ci rozkazałem: 7 Namiot Spotkania, Arkę Świadectwa, przebłagalnię, która jest na niej, i wszystkie sprzęty przybytku, 8 i stół oraz wszystkie jego naczynia, świecznik z najczystszego złota i wszystkie przyrządy należące do niego, ołtarz kadzenia, 9 ołtarz całopalenia i wszystkie przyrządy należące do niego, kadź i jego podstawę, 10 święte szaty z drogocennej tkaniny dla Aarona kapłana i szaty dla jego synów, do sprawowania czynności kapłańskich, 11 i olej do namaszczenia, i kadzidło wonne do przybytku. Wszystko to winni uczynić według rozkazu, jaki otrzymałeś ode Mnie».

To dobrze, że Bóg zatroszczył się również o wykonawców, bo podczas czytania poprzednich opisów trochę się zastanawiałem, czy Mojżesz sobie poradzi z tym wszystkim.

Hm, ale oprócz tego zastanawiam się, jak on to wszystko zapamiętał. Bo tego było naprawdę dużo i chyba musiał to wszystko zapisywać, o ile nie zostało to wyryte na kamiennych tablicach przez Boga. Jednak w obiegowej opinii przyjęło się, że owe tablice zawierały tylko owe słynne dziesięć przykazań, a innych nie. No nie wiem, może w dalszej części księgi będzie mowa, co dokładnie zawierały tablice.

12 Potem tak rzekł Pan do Mojżesza: 13 «Powiedz Izraelitom: Przestrzegajcie pilnie moich szabatów, gdyż to jest znak między Mną a wami dla wszystkich waszych pokoleń, by po tym można było poznać, że Ja jestem Pan, który was uświęcam. 14 Przeto zachowujcie szabat, który winien być dla was świętością. I ktokolwiek by go znieważył, będzie ukarany śmiercią, i każdy, kto by wykonywał pracę w tym dniu, będzie wykluczony ze swojego ludu.

O szabacie była już mowa wcześniej, ale nie było kary za jego nieprzestrzeganie. Tutaj jest.

15 Przez sześć dni będzie się wykonywać pracę, ale dzień siódmy będzie szabatem odpoczynku, poświęconym Panu, i dlatego ktokolwiek by wykonywał pracę w dniu szabatu, winien być ukarany śmiercią.

Hm, no i w tym momencie pojawia się problem. Przecież jeszcze w poprzednim wersie mowa była, że karą za pracę w szabat jest wykluczenie ze swojego ludu. A teraz nagle zmienia się to na karę śmierci. I to w tym samym opisie!

No cóż, myślałem, że tak rażące nieścisłości w tekście nie będą się pojawiać na tym etapie...

16 Izraelici winni pilnie przestrzegać szabatu jako obowiązku i przymierza wiecznego poprzez pokolenia. 17 To będzie znak wiekuisty między Mną a Izraelitami, bo w sześciu dniach Pan stworzył niebo i ziemię, a w siódmym dniu odpoczął i wytchnął».

18 Gdy skończył rozmawiać z Mojżeszem na górze Synaj, dał mu dwie tablice Świadectwa, tablice kamienne, napisane palcem Bożym.

 I to już koniec dzisiejszego rozdziału. Tym razem był dość krótki.