Joz 18 - czy Beniaminowi starczy miast?

Jozue dzieli ziemię po raz drugi. A konkretnie - dzieli tą jeszcze niepodzieloną. W dzisiejszym rozdziale opisane są w bardzo dokładny sposób granice ziemi plemienia Beniamina. A ja się zastanawiam, czemu dostali oni tak mało.

1 Cała społeczność Izraelitów zgromadziła się w Szilo i wzniesiono tam Namiot Spotkania.

A więc Szilo staje się jakby stolicą. Przynajmniej tymczasowo.

Kraj cały był już im poddany. 2 Pozostało jeszcze wśród Izraelitów siedem pokoleń, które nie otrzymały swego dziedzictwa. 3 Rzekł więc Jozue do tych Izraelitów: «Jak długo będziecie zwlekać z objęciem w posiadanie kraju, który dał wam Pan, Bóg waszych ojców? 4 Wybierzcie jednak po trzech mężów z każdego pokolenia, chcę ich wysłać, aby przeszli przez kraj i opisali go mając na względzie [przydzielenie] im dziedzictwa, po czym powrócą do mnie. 5 Podzielą oni kraj na siedem części. Juda pozostanie na swoim dziale na południu, a dom Józefa na swoim dziale północnym. 6 Wy zaś podzielicie kraj na siedem części i opiszecie go, a następnie przyniesiecie do mnie, abym mógł rzucić los dla was wobec Pana, Boga naszego.

Czegoś tutaj nie rozumiem. Jozue narzeka, że ludzie zwlekają z wzięciem kraju w posiadanie (hm, pytanie tylko - co przez to rozumieć?), ale i tak to od niego właśnie zależy rzucenie losu i ostateczny podział. Wygląda to tak, jakby Jozue odżegnywał się od odpowiedzialności za tą kwestię.

Hm, a tak z drugiej strony - Jozue nie miał władzy absolutnej, był w sumie przede wszystkim wodzem wojsk. Ziemia miała być własnością poszczególnych plemion, więc chyba miał prawo oczekiwać od nich jakiejś inicjatywy.

7 Lewici nie otrzymają żadnego działu pomiędzy wami, ponieważ kapłaństwo Pańskie będzie ich dziedzictwem; a Gad, Ruben i połowa Manassesa otrzymali swój dział po stronie wschodniej Jordanu, który wyznaczył im Mojżesz, sługa Pana». 8 Ludzie ci przygotowali się do odejścia. Przed wyruszeniem w drogę, by opisać kraj, Jozue dał rozkaz następujący: «Idźcie, przejdźcie przez kraj, a opisawszy go, wróćcie do mnie, a wtedy rzucę dla was los przed obliczem Pana w Szilo». 9 Poszli więc ci ludzie, chodzili po kraju i spisali miasta według siedmiu działów w księdze, którą przynieśli Jozuemu do obozu w Szilo. 10 A Jozue rzucił dla nich los w Szilo przed obliczem Pana i tam właśnie podzielił Jozue kraj między Izraelitów, stosownie do podziału dokonanego przez nich.

11 I padł los na pokolenie Beniamina według ich rodów: okazało się, że dział ich wypadł między działem potomków Judy i potomków Józefa. 12 Granica ich od strony północnej rozpoczynała się od Jordanu, wznosiła się na północne zbocze Jerycha, potem szła przez góry ku zachodowi i kończyła się na pustyni Bet-Awen. 13 Stąd biegła granica do Luz, na południe przełęczy górskiej Luz, czyli Betel, po czym schodziła granica ku Atrot-Addar przez górę, która jest na południe dolnego Bet-Choron. 14 Stąd skręcała granica, wracając od strony zachodniej ku południowi, od góry wznoszącej się naprzeciw Bet-Choron od południa i kończyła się na Kiriat-Baal, czyli Kiriat-Jearim, mieście potomków Judy. Taka jest strona zachodnia. 15 Południowa strona rozpoczynała się od krańca Kiriat-Jearim, po czym granica szła ku zachodowi i dochodziła do źródła wód Neftoach, 16 następnie granica dosięgała krańca góry, wznoszącej się od strony wschodniej doliny Ben-Hinnom, na północy równiny Refaitów, po czym schodziła w dolinę Hinnom, przez zbocze góry Jebusytów na południe i dochodziła do źródła Rogel. 17 Dalej kierowała się ku północy, dochodziła do En-Szemesz i do Gelilot, które wznosi się naprzeciw Adummim, wreszcie zstępowała do Kamienia Bohana, potomka Rubena; 18 przechodziła następnie do przełęczy naprzeciw Araby od strony północnej i zstępowała do Araby. 19 Granica biegła dalej ku krawędzi górskiej Bet-Chogla od północy i kończyła się u zatoki północnej Morza Słonego, przy południowym krańcu Jordanu. Taka była granica południowa. 20 Jordan zaś był granicą od strony wschodniej. Takie było dziedzictwo potomków Beniamina i jego granice dokoła według ich rodów.

Uff, długi ten opis granic. Zamiast go czytać, w sumie łatwiej popatrzeć na mapkę (tutaj). I teraz widzimy na przykład to, że mimo tak długiego opisu, Beniamin otrzymał bardzo mało.

21 Miastami potomków Beniamina według ich rodów były: Jerycho, Bet-Chogla, Emek-Kesis, 22 Bet-Haaraba, Semaraim, Betel, 23 Awwim, Happara, Ofra, 24 Kefar-Haammonaj, Haofni, Geba: dwanaście miast z przyległymi wioskami; 25 Gibeon, Harama, Beerot, 26 Hammispe, Kefira, Hammosa; 27 Reken, Jirpeel, Tarala, 28 Sela-Haelef, Jebus, czyli Jerozolima, Gibeat, Kiriat: czternaście miast z przyległymi wioskami. Taki był dział potomków Beniamina według ich rodów.

No, ja za drugim razem naliczyłem trzynaście, jedno mniej. Łącznie zatem Beniamin ma miast 25. Przypomnę dla kontrastu, że taki Juda dostał 133. Tymczasem patrząc na dane z Lb 26, Beniaminitów wcale tak mało nie było - przeszło 40 000 przy ponad 70 000 Judy. No ale może za to ziemie Beniamina były bogatsze - nie wiadomo.

Tak czy inaczej, w tym miejscu dzisiejszy rozdział się kończy.